'In deze woelige tijden is het meer dan ooit noodzakelijk om uit te zoomen en goed na te denken over wat er op het spel staat.'

— David Van Reybrouck

April is de Maand van de Filosofie met als thema 'Mij een zorg'.

Is wie geen zorgen heeft, zorgeloos? Integendeel. Ook al hebben we niet graag te veel zorgen, als we helemaal niet zouden kunnen zorgen voor vrienden, buren, dieren, planten, en de wereld om ons heen, zou ons leven zinloos voelen. Zorgen is niet alleen maar zwaar, maar zorgen is ook zorgen dat het leuk wordt, dat het goed komt, dat het mooi wordt, en zorgen is ook zorgen voor jezelf. Toch besteden we zorg heel vaak uit. De zware zorg, de lichte zorg en zelfs de zelfzorg laten we ons uit handen nemen door technologie of lageloners. Zo raken we niet alleen de verbinding met de wereld kwijt, maar wordt de zorg ook onevenwichtig verdeeld. 

Essay bij de Maand van de Filosofie 2025

Tommy Wieringa, Optimisme zonder hoop.
UItgeverij Pluim, € 8,00 

Lang hadden we de utopische verwachting dat elke generatie het beter zou hebben, nu durven we ons niet eens meer een toekomst voor onze kinderen voor te stellen. In Optimisme zonder hoop betoogt Tommy Wieringa dat de klimaatcrisis ons heeft opgezadeld met een vorm van toekomstloosheid die zonder precedent is in de menselijke geschiedenis. Hoop bewijst haar nut in crises met een natuurlijk einde, zoals oorlogen en pandemieën, in de klimaatcrisis blijkt ze van weinig waarde. Maar geef je de hoop op, stelt Wieringa, dan ontdoe je je ook meteen van de hopeloosheid. Optimisme zonder hoop is een mentaliteit die je in staat stelt een paar snippers leefbare toekomst te verdedigen, ongeacht het resultaat.

David van Reybrouck,
De wereld en de aarde. Hoe houden we het veilig?

De Bezige Bij, € 16,99

Het grootste veiligheidsvraagstuk van onze tijd is niet de wereld met haar onderlinge conflicten, maar de aarde die meer en meer ontregeld raakt. Steeds heviger gaat de planeet tegen de mensenwereld tekeer. De wereld heeft de fysieke aarde ontwricht en nu ontwricht de aarde de wereld. De moderne diplomatie, dat eeuwenoude overleg tussen landen, moet zich daarom dringend opnieuw uitvinden. Hoe zou dat eruit kunnen zien?
In De wereld en de aarde doet David van Reybrouck een bevlogen en grensverleggend voorstel om ons denken - en onze politiek - radicaal te verbreden.

In de etalage: 

 

De grootvader van Maarten van Riel was een van de duizenden textielarbeiders die Tilburg rijk was. De stad was de spil van zijn bestaan, maar ook de plek waar hij een einde maakte aan zijn leven. Als Van Riel terugverhuist naar zijn geboortestad, kan hij niet meer om zijn pijnlijke familiegeschiedenis heen. Hij duikt in de krochten van het archief en stelt vragen die hij eerder niet durfde te stellen. Welke omstandigheden hebben Tilburg gevormd tot de stad van vandaag, en wat dreef zijn grootvader tot zijn noodlottige einde?

In een wervelend boek legt Van Riel aan de hand van zijn geschiedenis de rijke en tragische historie van de Tilburgse textielindustrie bloot.Maarten van Riel (1982) is historicus en schrijver. Hij studeerde Geschiedenis en Internationale Betrekkingen en is betrokken bij het opsporen van munitie uit de Tweede Wereldoorlog. Eerder publiceerde hij Zaterdagmiddagrevolutie en Op reis met mijn vader (die dood is)...